En, is er nog iets leuks te melden?

Ja. De gastvrijheid van mensen. De vele kopjes thee met mint. De koffie. Ja, ook de vriendelijke gesprekken met Israëlische militairen. De ondeugende , uitdagende Palestijnse kinderen. De geuren. De geschiedenis.

Er waren “vrije dagen” . Ik heb uitgebreid rondgekeken in Jeruzalem. De geur van bergen kruiden. De bijbelse plaatsen, die zo dicht bij elkaar liggen. De hele paasweek in minder dan een vierkante kilometer! De winkeltjes: ga niet naar binnen om alleen maar te kijken. Als je weer weg wilt zonder iets te kopen dan moet je meer overtuigingskracht en assertief “nee” inzetten dan je in Nederland gewend bent. Ik heb het ervaren…..

Ik ben in Qumran geweest, bij de ruïnes van de Essenen gemeenschap met uitzicht op de Dode Zee en in de andere richting tegen de bergwand de grotten waarin ze "Dode Zee rollen" hadden verstopt in de tijd dat de Romeinen het Joodse verzet "opruimden".

Ik ben naar de burcht Massada geweest. Het is voor de Israëliërs een symbool van mensen die zich niet overgeven aan de vijand. Na In het jaar 70 werd de Tempel in Jeruzalem verwoest en daarna was Massada met een groep Zeloten (Joodse vrijheidsstrijders, die geweld niet schuwden) en enkele Essenen het laatste Joodse bolwerk. De Romeinen belegerden Massada. In het jaar 73 besloten de mensen op Massada massaal zelfmoord te plegen. Enkelen deden niet mee door zich te verstoppen in een wateropvangplaats. Zij vertelden het verhaal aan geschiedschrijver Josephus. Ongelooflijk om te zien wat voor enorm bouwwerk op deze onmogelijke plaats werd opgericht.

De Dode Zee. Die is echt TE zout. Dobberen en dan water in je ogen. Zeep is niet lekker in je ogen ; dit is ERG. Op de bodem zwarte, heel fijne klei. Je kan je daarmee insmeren. Het is waar: je huid voelt zeker 10 jaar jonger (voor enkele uren).

Jericho. Opgravingen die resten laten zien van de stad van meer dan 8000 jaar geleden. De laagste stad ter wereld – ruim 400 meter onder de zeespiegel. En HEET…….

Van Jericho naar Jeruzalem, dat is een hele reis omhoog. In dit hete , totaal kale gebied speelt zich de gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan af. Dat was niet leuk om daar gewond langs de wegte liggen.....

Yad Vashem. Het holocaust museum.
Indrukwekkend. De architectuur is een indringende boodschap op zich. De tentoonstelling laat zien hoe massaal de moord op de Joden is geweest. In het bos van de rechtvaardigen die Joden hebben geholpen om te overleven in de oorlog zie ik ook heel wat Nederlandse namen staan bij bomen.

En het lichtfestival in en rondom de oude stad van Jeruzalem.

Hoe krijg ik vat op de breedte, hoogte en diepte van de ervaringen van zowel Joden als Palestijnen in dit land met zoveel geschiedenis van conflict én van hoop?

En dan nog DIT. In alle vier weken ben ik geen hondenpoep tegengekomen. Dat hoort bij Nederlandse folklore.